ได้มีโอกาสไปร่วมการชุมนุม เพื่อขับไล่นายกฯทักษิณเกือบจะทุกครั้ง
ซึ่งเป็นที่แน่ชัดได้ว่างานนี้เราไม่ได้สู้เพื่อตัวเอง หรือเพื่อพวกพ้องใด ๆ
หากแต่เป็นการสู้เพื่อส่วนรวม ได้เห็นหลาย ๆ ครอบครัวพาลูก ๆ หลานๆ
มาร่วมชุมนุมรู้สึกประทับใจ และตระหนักว่า การต่อสู้พวกนี้เพื่อน้อง ๆ หนู ๆ เหล่านี้
จะมีประเทศชาติเป็นที่ทำมาหากิน ไม่ใช่ตกเป็นทาสต่างชาติในระบอบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม
แม้มีหลายๆ คนที่ยังมองการต่อสู้ครั้งนี้ไม่กระจ่าง
หากได้มีโอกาสก็แค่อยากบอกสิ่งที่ตัวเองแน่ใจว่าจะทำ
คือ ต่อสู้เพื่อเรายังมีประเทศชาติคงอยู่ ไม่ใช่มีแต่ชื่อประเทศ
แต่ทุกสิ่งทุกอย่างในประเทศมีต่างชาติเป็นเจ้าของ
มันจะต่างกันตรงไหนกับการที่เราไม่มีเอกราช
คุณลองคิดดูละกัน...เราอาจไม่เคยเป็นเมืองขึ้นของใครในอดีต
แต่ตอนนี้ชักไม่แน่ใจว่า...เราอาจจะกำลังเป็นเมืองขึ้นในภาคเศรษฐกิจก็เป็นได้
แล้วจะร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง....
No comments:
Post a Comment