...ขณะที่แดดทอแสงยามบ่าย
มีเสียงหัวเราะประปราย
กลุ่มเด็กน้อยในชุดนักเรียนแยกย้ายกันกลับบ้าน
สายลมอ่อน ๆ พัดมาปะทะใบหน้าเด็กน้อยในผมทรงกะลาครอบ
ที่กึ่งเดินกึ่งวิ่ง อมยิ้มมาแต่ไกล
กระโดด ๆ วิ่งบ้าง เดินบ้าง
ประตูบ้านแง้มอยู่ เด็กน้อยค่อย ๆ เปิดประตูแทรกตัวเล็ก ๆ และกระเป๋านักเรียน
ค่อย ๆ ย่องเข้าไปในบ้าน
หัวใจเต้นตูมตาม ค่อย ๆ ผลุบ ๆ โผล่ ๆ มองหา
นั่นไง...แม่กำลังยืนรีดผ้าอยู่หน้าโต๊ะรีด
..จ๊ะเอ๋.. ..ว้าย.. เล่นอย่างนี้อีกแล้ว
แม่ตกใจรู้ไหม เดี๋ยวหัวใจวายตายจะว่าไง
"ฮ่า ๆๆๆ" เสียงหัวเราะรื่นเริงของเด็กน้อยที่เหมือนจะไม่ได้สนใจฟังเสียงที่แม่ตำหนิเลย
ไป ๆ ไปล้างมือแล้วมากินขนม...
วันเวลาแห่งความทรงจำในความสุข
ที่ไม่เคยลืมเลือน
กลิ่นแดดยามบ่าย
กับแสงสีเหลืองเวลาบ่ายสาม
ยังคงอยู่ในใจตลอดไป
No comments:
Post a Comment