ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เขียนเท่าไหร่
เนื่องด้วยชีวิตค่อนข้างวุ่นวาย
กับการเปลี่ยนแปลงที่กำลังทยอยเข้ามา
....อย่างต่อเนื่อง...
การเปลี่ยนแปลงในชีวิตเกิดขึ้นบ่อยมาก
จนแทบจะไม่มีเวลาแห่งความเรียบง่ายในชีวิตเลย
ชินกับการเปลี่ยนแปลงบ่อย ๆ จนไม่มีเวลาอาลัยอาวรณ์
ไม่มีเวลาแม้แต่จะเสียใจ
แค่ในวันเวลาว่าง ๆ ก็แอบให้กำลังใจตัวเอง
ในความโชคร้าย..จะต้องมีความโชคดีเล็ก ๆ สอกแทรกอยู่เสมอ
และเราก็รอคอยสิ่งเล็ก ๆ นั้นตลอดมา
แม้อาจจะเล็กน้อย
แต่ในวันมืดมน มันคือแสงสว่างล้ำค่าที่มีเข้ามา
และนั่นเองที่ต้องขอบคุณต้นไม้แห่งความโชคดีน้อย ๆ ของฉัน
ที่เติบโตขึ้นมาในวันที่แห้งแล้งนี้
ให้ความหวังริบหรี่ไม่แห้งเหือด
ขอบคุณที่เธอพามันมา
1 comment:
it must be me,your lucky little tree. hihihi
you're my big tree. thank you for let me in your shadow, keeping me from that burning ray of great sun.
Post a Comment