อาสาพาไปพบธรรม 2

ตื่นตี 4 ฟ้ายังมืด เมาขี้ตาตามเคย เดินไปทำวัตรเช้า ตอน 4.30 น.
ฟังพระสวดมนต์ที่ลานหินโค้ง เป็นบทสวดพร้อมคำแปลที่ไม่ได้ฟังมานาน
ว่ามนต์คือการท่องคำสอนเพื่อให้จดจำมิใช่เพื่อความขลัง
กินอาหารเช้าขนมอร่อย พยายามกินพออิ่มเพราะไม่งั้นอืดแน่ ๆ
เดินรอบวัดไปสองรอบเล็ก ๆ และเดินสำรวจภารกิจอาสาสมัคร
ภารกิจวันนี้ช่างยิ่งใหญ่นัก เดิมทีท่านพุทธทาสเดินทางไปอินเดีย
ได้ไปพบงานศิลปะหินสลัก จึงได้ศึกษาค้นคว้าอย่างละเอียดจากหนังสือที่ซื้อมา
และมีความคิดที่จะสอนธรรมะผ่านศิลปะเหล่านี้ (จะเล่าอย่างละเอียดมาก ๆ คราวหน้านะ)
พวกเราอาสาสมัครต้องทำการสำรวจสิ่งที่ท่านได้สร้างขึ้นว่าในวัดนี้มีอยู่กี่แบบ
แบบละกี่ชิ้น ซ่อนอยู่ที่ไหนบ้าง ทราบคร่าว ๆ ว่าประมาณ 60 แบบ รวม 200-300 ชิ้น (โอ้แม่เจ้า)
หลังจากเดินสำรวจรอบวัดตามบริเวณต่าง ๆ ที่มีพบว่า เยอะมากครับท่าน
แถมยังซ่อนตัวอยู่ตามที่ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นตามตัวอาคาร ลามไปถึงตามต้นไม้
พงหญ้า ริมน้ำ ริมเสา มากมาย แค่คิดว่าเป็นเกมตามหาสมบัติก็สนุกแล้ว นิ้งบอกว่า “พุทธทาสโค้ด” 555
ออกเดินสำรวจด้วยการเดินหลงทางไปครู่หนึ่ง กว่าจะเดินถึงโรงปั้น เพนได้กลุ่ม C
มี น้องนิ้ง น้องหญิง น้องมะตูม เพนกวิน และพี่หวัง (สถาปนิกหนุ่มหน้าตาดี คนนี้อายุ 40 กว่า ๆ หน้าเด็กมาก พี่เค้าบอกว่าใช้ครีม
วิปัสนาฟอร์เมน อีกอย่างเลิกกินเหล้า สูบบุหรี่ เที่ยวกลางคืน
หันมาออกกำลังกาย สูตรสำหรับคนหล่อ หน้าเด็ก ฟังไว้นะ จุลลี่ 555+)
ออกเดินตามหา โค้ดในโรงปั้น คือแหล่งผลิตปูนปั้นกันเลยทีเดียว ต้องอ่านหนังสือ
ภาพพุทธประวัติจากหินสลักยุคก่อนมีพระพุทธรูป รวบรวมและบรรยายโดยท่านพุทธทาสภิกษุ
อ่านและจำ พยายามจำรูปและภาพให้ได้มากที่สุด
จนปวดหัวตุบ ๆ ทำไปได้แค่ 10 รูปเอง ก็ได้เวลากินข้าวกลางวัน (แอบซดโค้กไปป๋องนึง อ๋า ชื่นใจ)
มาฟังหลวงพี่เทศนาธรรมเรื่ออานาปานะสติ ต่อจากวานนี้ โอ้ว...เมื่อวานนี้ช่วงนี้ของวันเราหายไปไหนนะ 555+
หลับจนจำไม่ได้ว่าท่านเทศน์ว่ากระไร เวทนาแปลว่าความรู้สึก เวทนาจาก ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจยึดถือความถูกต้อง คือ สัมมทาน
แยกย้ายตามกลุ่มในภาคบ่าย ตั้งใจหาหินสลักตามหนังสือที่ได้รับมอบหมาย
จำได้มากขึ้น หาได้เร็วขึ้น เพราะได้หนังสือมาเพิ่มอีก 1 เล่ม
ฝนตกลงมาอย่างหนัก แต่ไม่ได้ทำให้ล่าถอย เข้าไปหลบฝนแล้วหาต่อในโรงปั้น
หาจน 5 โมงไดเวลาน้ำปานะ ตั้งใจไม่กินข้าวเย็นแล้ว
รีบกินรีบกลับบ้านอาบน้ำ
มาปรับอารมณ์กับการเปิดใจช่วงค่ำ ส่วนใหญ่ประทับใจจากการทำงานอาสาสมัคร
ที่ได้มาทำงานร่วมกัน
งานสนุก และเป็นงานแรกที่ใช้ความถนัดส่วนตัวของเรา คือความช่างสังเกตและจดจำ
ได้เวลาไปนอน