นี่มันอะไรกัน

ตั้งใจจะเขียนเรื่องสวนโมกข์ต่อให้จบ
ก็ปรากฏว่าไม่ว่างซะงั้น
กลับมาอีกทีอารมณืมันก็ไม่ได้แล้ว
ขอพร่ำพรรณนาอารมณ์อื่น ๆ บ้างดีกว่า
แรก ๆ ที่กลับมาจิตใจสงบเกินไปหรืออย่างไร ไม่ทราบ
รู้สึกไม่อยากได้อะไรเลย
จนบางทีเหม็นเบื่อตัวเอง และพาลไม่อยากมีใคร ๆ ไปด้วย
ทำท่าว่าจะทำใจได้ดีเกินไป
แล้วก็พาลเพโลไปถึงแฟนหนุ่ม ให้ต้องรำคาญใจแน่ ๆ
ที่เราบ้า ๆ บอ ๆ และดูงอน ๆ แบบ ไม่เอาก็ได้นา
อันนี้ก็เป็นรื่องไม่เข้าใจตัวเองอีกเช่นเคย

มรตอนนี้รู้สึกสับสนมากว่าควรทำไงดีกับชีวิต
มีความสุขอยู่จิงๆ หรือว่าแกล้งทำ
นี่มันอะไรกัน