กลิ่นของความรัก...ในวันเหงา

เพิ่งตระหนักรู้ อีกครั้ง ว่าตัวเองอ่อนไหว
กับแผลเก่า ๆ มากมายเพียงใด
และไม่อยากจะกลับไปเจ็บกับเรื่องเดิม ๆ ที่มีบทเรียนคอยสอนใจ
จะให้ไม่เก็บเอามาใช้เลยแล้วปล่อยให้เจ็บซ้ำซ้ำซากซาก
ก็คงเหมือนพวกชอบความเจ็บปวด...ที่เจ็บแล้วไม่จำ

โปรดเข้าใจ...เราทำใจเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆ
มันเป็นความรู้สึกที่บั่นทอนความมั่นใจที่เราไม่มีมานานแล้ว
เกิดอาการจิตตก แบบหนักหน่วงขึ้นในฉับพลัน
อยากให้อภัย...แต่เราไม่ได้โกรธ
แค่ไม่อยากเห็นมันอีก เท่านั้น ไม่อยากคิดถึงมันอีก
อยากไปไกล ๆ ไม่อยากเปลี่ยนแปลงใคร เพราะรู้ว่ามันทำไม่ได้
เลยไม่เคยแก้ปัญหาเรื่องนี้ได้สำเร็จ
เปลี่ยนอดีตไม่ได้ เปลี่ยนคนที่มีอยู่ในปัจจุบันก็ไม่ได้
ได้แต่เฝ้ามองใจตัวเองว่าจะทำไงดี

กลิ่นของความรักที่หอมหวาน
บางทีมันก็ทำร้ายกันเหลือเกิน