เมื่อสามวันก่อน ได้ไปทำงาน คุยกับพี่โญ ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา บรรณาธิการ OPEN
เพิ่งรู้ว่าพี่เค้าขำมาก ๆ พอ ๆ กับพี่ชาติ
แล้วดูการสนทนาเป็นหมู่วันนั้น เราก็จะเข้ากันได้ดีในความรั่ว หน่อย ๆ นะ
ตอนแรกที่ขำ คือ เราไม่รู้จักว่าพี่เค้าหน้าตาเป็นไง
แล้วไปถึงเป็นคนแรก โชคดีที่เป็นออฟฟิศพี่เค้า เค้าก็เข้ามทัก ก่อน 555 รอดตัวไป
อ้อ นี่คือพี่โญ ได้สาระการทำหนังสือมาพอสมควร จริง ๆ มันไม่มีกฎเกณฑ์ตายตัว
เพราะก็สไตล์ใครสไตล์มัน ไม่ได้ผิดหรือถูก อ่ะนะ ก็แล้วแต่ถนัด
ก็ดี ช่าง OPEN สมเป็นพี่โญจริง ๆ ที่เหลือก็เป็นมุกตลกที่เราขำและอายได้ 555+
เย็นนั้นไปส่งป่านเพื่อไปเมืองนอก ที่บ้าน
จริง ๆ คงเป็นการหาเรื่องไปเสวนาก่อนจากกันเป็นปี ๆ
ลงเอยด้วยการกิน เหมือนเดิม แอบคิดว่าแล้วจะมีใครชวนเราไปกินอีกล่ะนี่
จากกันด้วยความเฮฮา เหมือนเมื่อวันก่อนเก่า
แล้วเราจะกลับมา กินกันใหม่ เอิ๊ก ๆ
ช่วงนี้อย่างแก่เลย หลังจากทำงาน ๆ แล้วพบว่า
นี่เราเป็นเกือบทุกคน
อีกอย่างคือ สุขถาพอันแสนปวกเปียกของเรา
แอบคิดว่า อยู่ได้อีกสองปีก็เก่งแล้ว
ด้วยเงื่อนไขต่าง ๆ ของความอ่อนแอ ความทรมานทำให้ความอดทนลดลง
นี่เราเป็นคนที่อดทนมาก ๆ ทั้ง ๆ ที่ร่างกายเจ็บปวด ก็ยิ้มระรื่นเหมือนไม่รู้สึกไรได้เป็นปีปี
แต่นี่ชักจะหนักข้อขึ้นทุกวัน ๆ เข้าใจหัวอกคนที่ต้องกินยาเยอะ ๆ มันเป็นไง
คนที่เจ็บป่วยจนอยากตายอ่ะมันเป็นไง เข้าใจได้ดี
เพราะบางทีก็เหนื่อยมาก ๆ อยากจะแบบโอย ๆ อย่าทนเลย ตาย ๆ ไปซะ
ฮ่า ๆ เอิ๊ก ๆ ก็ไม่ยักกะตายซะที ตื่นมาเจ็บปวดต่อ ท่าทางจะบาปหนา
อัลบั้มสุดโปรด sleepless society 2
เหงา เศร้า ตามสไตล์เพลงที่เราชอบ
มีเพลงนึงที่เป็นเหมือนเราเลย
"เฮ้อ ยังไม่ง่วงเลย อยากเติมเวลาให้ค่ำคืนของเรา
ให้ยืดยาวไม่อยากให้เช้าเลย อยู่กับเธอมันไม่เหงาอย่างเคย
ก็เลยชวนให้เธอไปต่อกับฉัน อ้ะ อ้ะ ยังไม่อยาก ๆ อยากนอนเลยตอนนี้
เพราะมีเธอให้คอยสบตาได้ทั้งคืน" 555+
อ่ะนะ ก็ฟังเพลงแก้เหงากันไป
โย่ ไปต่อกันไหมคะ ....
3 comments:
ไปค่ะ..
โอ๊ะ ดีๆๆ เราก็เคยเจอพี่โญ แต่เกร็งมาก ไม่รั่วแม้แต่ปิ๊ดเดียว กรั่กๆๆๆๆ
ดิฉํนเริ่มรั่วในทุกสถานการณ์
แย่แล้วค่ะน้องนิ้ง
Post a Comment