เก็บ....

ช่วงนี้งานเยอะมาก ๆ แล้วก็ด่วน ๆ จนทำแทบไม่ทัน
และอาจจะยากเกินกว่าความสามารถจะไปให้ถึง
แต่ค้นพบว่าในใจมิได้ว้าวุ่นแม้แต่น้อย
กลับพบคำตอบภายในใจว่า แค่
"ทำมันออกมาให้ดีที่สุด เท่าที่เราจะทำได้"
เท่านั้น การอยู่กับปัจจุบันทำให้เราไม่ทุกข์
ไม่กังวลจนมากมายเกินไป
เพิ่งรู้ตัวว่าตอนนี้ตัวเองเติบโตขึ้นอีกหน่อยไม่เยอะกำลังดี
ดีใจที่รับรู้ถึงการเติบโตเล็ก ๆ น้อย ๆภายในจิตใจ
แม้ไม่ได้ฉลาดไปกว่าใคร ๆ หรือไม่ได้มีพัฒนาการทางสมองที่เพิ่มขึ้น
แต่ก็ภูมิใจในจิตใจที่หนักแน่นและสงบสุขของตนเอง
เศร้าเหรอ สะเทือนใจใช่ไหม ก็แค่รับรู้ความเศร้านั้น
แล้วร้องไห้ให้มันสุด ๆ ไปเลย และมันก็จะผ่านไปอีกวันจ้ะ

เพลงประจำวัน ที่ว่า
จะเก็บมันเอาไว้ไม่ให้ใครเพระมันเป็นมีค่าเดียวที่ฉันมี
และจะเก็บไว้ให้เธอ ดีใจที่มีเธอในวันนี้ แล้วรู้ว่าความมั่นคงภายในใจเป็นไง
แม้เราไม่ได้อยู่ใกล้กัน หรือไม่ได้เห็นหน้ากันก็ตาม
ความรู้สึกนั้นจะคงเดิม.....