อักวันที่เหลือ...ของอาทิตย์นี้

วันสุดสัปดาห์ วันสุดท้ายของอาทิตย์นี้แล้ว
ผ่านอีกสัปดาห็ไปอย่างยุ่งเหยิง และเหน็ดเหนื่อย
เนื่องด้วยพิษไข้หวัดที่รุมเร้า จวันนี้ก็ยังเจ็บคอ
และไอคอกแคกอย่างหนักตลอดเวลาที่อากาศเย็น
สุขภาพที่อ่อนแอมาจากการใช้ชีวิตสุดขั้วสมัยสาว ๆ
ตอนนี้พออายุมากทำอะไรก็ดูป่วยง่ายหายยาก
ไปเข้าไปเถิดนี่ก็ 7-8 วันแหล่ว แคกๆๆๆ

อากาศเปลี่ยน คนป่วย นี่เป็นคำที่ได้ยินจนชินหู
ไม่แข็งแรงก็โทษดินฟ้าอากาศซะงั้น

ขณะเดียวกันก็งานเยอะจนไม่ต้องพูดถึง
นี่ขนาดทำเยอะมากงานยังเหลืออีกเพียบ
ก็กลุ้มใจนิดหน่อยตรงไม่มีเวลานี่แหละ
นอนน้อยเงี๊ย..จะหายป่วยไหมเนี่ย เหอะๆๆๆ
แต่ช่วยไม่ได้แฮะ ความจำเป็นของเวลาช่างเร่งรัด
รีบ ๆ ทำเข้าก่อนโอกาสจะโบยบินจากไป

ฟ้าเปิด ...ให้เราได้ทำดี ก็จงทำอย่างเต็มที่
ให้สมกับสโลแกนของชีวิต
ถ้ามีโอกาสได้ทำไรที่อยากทำให้ทำเลย
ใช้ชีวิตทุกวันให้เหมือนเป็นวันสุดท้ายของชีวิต

พอวันนี้เสร็จงานและเป็นวันหยุดก็พบว่าตัวเองอยากกลับมาหา
หมอน และที่นอนมาก ๆ อยากนอนมากกกก
วันนี้ไม่ไปไหนนะขอนอน สิ่งที่ช่วงนี้ไม่ได้ทำ
good night จ้ะ