Thursday, May 31, 2007

กลับบ้าน...สู่การมีชีวิต


เป็นเวลาเดือนกว่าที่เหมือนไม่ได้มีชีวิต
แทบจะไม่ได้เจอใครที่นอกเหนือจากการทำงาน
ไม่ได้ไปเดทกับแฟน ไม่ได้ไปดูหนัง
ไม่ได้นังกินข้าวกันสองต่อสอง
นานมาก ๆ ที่ต้องจัดงานนี้ให้เสร็จสิ้น
ภาระแห่งชาติ 555 ที่ทุกคนจะต้องร่วมแรงร่วมใจกัน
ให้เห็นว่าถึงเวลาที่ทุกคนต้องลุกขึ้นมารู้จักการให้
แบ่งปัน กันและกันโดยที่ไม่ได้มองภาระของตนเองเป็นใหญ่

วันนี้มีเรื่องน่ายินดีอีกเรื่อง
คือ คำตัดสินของศาลรัฐธรรมนูญ อย่างน้อย
คนเราจะได้รู้ว่าเรื่องบางเรื่องที่คุณคิดว่าคุณฉลาดและ
ทำมันด้วยมันสมองโดยขาดจิตสำนึกนั้น
ไม่ได้ทำให้คุณเป็นคนที่ถูกต้องได้เลย
สิ่งที่ถูกอย่างไรก็ถูก สิ่งที่ผิดอย่างไรคงถูกไปไม่ได้
ขอบคุณที่ความดียังมีอยู่บ้าง
ดีใจที่มีการให้ และการสละแรงกายแรงใจ เพื่อคนอื่นบ้าง
ขอบคุณทุกคนกับความสำเร็จในวันงานค่ะ

2 comments:

พี่จุล 66 said...

เหนื่อยมาหนัก ก็อย่าลืมพักบ้างนะ แต่งานที่ผ่านไปเห็นว่าประสบความสำเร็จดีมีเสียงตอบรับที่ดีคงจะพอทำให้เธอหายเหนื่อยไปเยอะทีเดียว

สู้ต่อไปนะ เพนนิกุเกิล


ค.ม.พ. พ่อทุกสถาบัน 55555

พี่จุล 66 said...

อ๋อลืมบอกไปว่าภูมิใจในตัวเธอที่สุดเล๊ยยยยย