ชีวิตที่แท้จริง

"คุณค่าในการมีชีวิต "คำตอบแผ่วเบาที่ออกมาจากภายใน
ลึกที่สุดเท่าที่เคยได้ยินมา
น้ำตาก็พร่างพรู จำอะไรไม่ได้มากมายนัก
แต่ถ้าคิดถึงมันอีกครั้ง
เหมือนกับการได้เข้าไปอยู่ในท้องแม่อีกครั้ง
แล้วก็ลืมตาดูโลก อย่างแจ่มใส
คราบน้ำตาเมื่อสักครู่ ทำให้ภาพในห้องพร่า
แต่แสงที่กระทบเข้ามากลับสว่างจ้าอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

การได้กลับไปเริ่มต้นใหม่กับตัวเอง อีกครั้ง
กลับไปมองสิ่งที่เราหวาดกลัวดูให้ชัด
วางมันลง อย่างไม่ต้องรู้สึกผิดอีกต่อไป
กล่าวขอโทษ และขอบคุณทุกสิ่งที่เรามีร่วมกันมานาน
บอกลา.... แล้วออกเดินทางพร้อมหัวใจแห่งรัก และปรารถนาดีนั้น
สู่เส้นทางชีวิตของตนเอง อย่างกล้าหาญ

หัวที่หนักอึ้งจากการร้องไห้อย่างหนักก็เป็นเพียงสิ่งที่เรารู้สึก ไม่ได้มีผลกระทบต่อตนเองมากนัก
ความฝันที่แจ่มชัด หลังจากที่มันเบลอๆ มานาน
คำตอบที่ติดค้างในหัวใจ กระจ่างใส อย่างยอมรับ

รู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง
เหมือนได้เกิดใหม่อีกครั้ง ทั้งตื่นเต้น ระคนปลาบปลื้มใจ
อยากเฉลิมฉลองให้กับชีวิตใหม่ของตนเองบ้างไหม
อยากสิคะ อย่างแน่นอน

ตาใสกระจ่าง กับรอยยิ้มที่มาจากภายใน
นานแค่ไหนแล้วที่เราร้องไห้อย่างมีความสุขเช่นนี้

แดดอ่อนๆ ตอนบ่ายสามโมงครึ่ง
กับความทรงจำตอนอายุ สามขวบ
เด็กน้อยคนนั้นกับเสียงหัวเราะ...กลับมาอีกครั้ง

(ขอบคุณคุณแคทเธอลีนค่ะ คุณหมอธนา เพื่อนๆ จิตตปัญญาทุกท่าน)