พิเศษอีกครั้งกับวัดเกิดปีนี้
ด้วยการเริ่มต้นในการออกเดินทางออกไป
ไม่ได้ตามหา หรือมีจุดหมายเป็นอะไร
เพียงได้ออกเดินทาง และเรียนรู้ไปบนหนทาง
สลัดตัวเองออกจากความคุ้นเคยเดิมๆ ความสบาย
ความไม่อยากเงียบ ไม่อยากเหงา ไม่อยากต้องเผชิญความกลัว
ไปสู่การอยู่กับมันอย่างอดทน ไม่รีบร้อน
และเผ้ามองดูตัวเองที่ทั้งดื้อด้าน ท้าทาย และไม่น่ารักเอาซะเลย
ยิ้ม..กับความเป็นเด็กที่มีมากมาย
อ่อนโยนกับเขา เพราะเขากำลังเติบโต
และกำลังต้องเดินบนหนทางนี้โดยลำพัง
"ตัดสายสะดือทางอารมณ์"
คำเท่ๆ ที่ทำยาก ยากมากพอๆ กับตอนที่จะเกิดมานั่นแหละ
แต่ก็ต้องเดินต่อไปค่ะ สู้ๆ นะ นักรบเพนกวิน
3 comments:
six sense warrior
ข้าน้อยขอคารวะ
ขอให้ได้กลายเป็นกรรไกรอันแข็งแกร่ง แล้วมาช่วยเราตัดสายสะดือด้วยนะ..สู้คนเดียวจะจมน้ำตายซะให้ได้
ผลุ่บๆโผล่ๆอยู่คนเดียว บางทีก็รู้ บางทีก็ไม่รู้
เท่มากมาก "ตัดสายสะดือทางอารมณ์"
รู้สึกยินดีที่ได้เห็นเธอแบบนี้จ๊า บรรยายไม่ถูก แต่เราจะพยายามพัฒนาตัวเองเพื่อให้เราสองคนเดินไปพร้อมๆกันนะ
Post a Comment