Tuesday, December 30, 2008

ความสุขของฉัน



เช้านี้ ฉันพบความรู้สึกใหม่ๆ

ความทรงจำวัยเด็กกลับคืนมา
แต่ไม่ได้บิดเบือน ปวดร้าวเหมือนที่ผ่านมา
น่าแปลกที่ครั้งนี้ คิดถึงตัวเองวัยเด็ก

แบบที่เปี่ยมไปด้วยความสุข
เป็นความทรงจำที่แจ่มชัด และเต็มไปด้วยความรู้สึก
อบอุ่น สัมผัสได้ถึงความรักของป๊าและแม่อย่างชัดเจน
ราวกับได้กลับกลายเป็นเด็กน้อยคนนั้นอีกครั้ง

เด็กน้อยที่เต็มไปด้วยความรักที่งดงาม
และความสุขที่ยากจะหาสิ่งใดมาเทียบ

ทำไมเราจึงไม่เคยมองเห็นมันได้กระจ่างชัดเท่านี้

วันนี้ความทรงจำกลับใสกระจ่าง
เหมือนท้องฟ้าใสที่ไม่มีเมฆบดบัง
เหมือนดังได้รับอิสรภาพบางอย่างในใจเรา

สิ่งที่เราหลงลืมไปนานแสนนาน
มีเพียงความหมองมัวที่บิดเบือนให้
ความทรงจำของเรามีแต่เรื่องราวน่าเศร้าใจ
เรามองเห็นแต่เพียงความเศร้าที่เป็นเหมือนเงามืด
เหมือนเมฆหมอกที่คอยปกคลุมและคอยหลอกหลอน
ให้ชีวิตนี้มีแต่ความทุกข์ ความท้อแท้และสิ้นหวัง

ไม่ได้รู้สึกน้อยใจกับชีวิตเหมือนที่ผ่านมาอีกต่อไป



น้ำตาที่เอ่อท้น มาจากความตื้นตันในใจ

อย่างนี้เองที่เรียกว่าความสุข

ความรัก และความสุข ถ้าเราเคยรู้สึกถึงมัน
มันจะยังคงแจ่มชัดในความทรงจำเสมอ
และไม่ว่าเมื่อใด แม้เราต้องพบเจอเรื่องราวต่างๆ ในชีวิต
เราก็จำนำความสุขที่เรามีนั้น
กลับมาเพื่อเป็นความสุขของการเดินทางในวันนี้

ความสุขของฉัน

No comments: