แปลกใจตัวเองเล็กน้อยที่ไม่ยักกะเขียนอะไร
ที่เกี่ยวกับช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนผ่านนี้
ไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรที่น่าตื่นเต้น
ปีที่ผ่านมา....
ช่างเป็นช่วงเวลาแห่งการแปรเปลี่ยน
เปลี่ยนเกือบทุกอย่าง ผ่านเกือบทุกสิ่ง
ทั้งร้าย.. และดี
ทั้งเรื่องอดีต และปัจจุบันที่เป็นอยู่
แปลกที่ความทรงจำในอดีต
ก็ยังแปรเปลี่ยนไป
ความคลี่คลาย จากความรู้สึก อึดอัดคับข้องใจ
ความไม่อยากเปิดเผยบางอย่าง
ความจางคลายจากอารมณ์เศร้าหมองขุ่นมัวบางอย่าง
ความเย่อหย่งที่เคยมี ก็น้อยลงไปมาก
เมื่อได้เห็นตัวตนที่น่าละอายหลายอย่าง
เห็นในความเป็นมนุษย์ปุถุชนธรรมดา
ทำให้เกิดเป็นความนอบน้อมในความรู้สึก
และรู้สึกเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับผู้อื่นมากขึ้น
แม้ความไม่มั่นใจ จะยังคงมากมาย
แต่มันก็เป็นในความรู้สึกที่ไม่ได้กดทับ
เป็นในแบบที่ยอมรับตัวเองมากขึ้น
ยอมรับและรู้จักตัวเองดีมากกว่าหลายสิบปีที่ผ่านมา
และรู้ว่ายังมีอีกหลายอย่างที่เรายังต้องขัดเกลา
ชีวิตยังเต็มไปด้วยการเรียนรู้ในทุกแง่ทุกมุม
ชีวิตที่ต้องเรียนรู้ ชีวิตที่ไม่หยุดที่จะเรียนรู้
ถ้ายอยากขอพรให้ตัวเอง
ก็จะขอให้ชีวิตของเรายังคงมีกำลังใจ
ความอดทน และหัวใจแห่งการเรียนรู้
ที่จะเดินไปบนเส้นทางต่อไป
ผ่านทุกสิ่งทุกอย่างไปได้
No comments:
Post a Comment