Tuesday, March 31, 2009

ตัวตน..ในการงาน

กลับมาทำงานครั้งนี้ มีเรื่องที่เรียนรู้จักตัวเองมากกว่าเดิม

การที่เราเป็นคนที่ทำงานไม่ยอมผิดพลาดตลอดเวลา
ทำให้ความมั่นใจ และตัวตน ของเราก็พองใหญ่ขึ้นด้วย
เดี๋ยวนี้ พอเวลาที่เรายอมจะปล่อยงานออกไป
โดยที่เรายอมวางงานลง อย่างที่เรียกว่ายอมโดนด่า
(นิสัยที่คิดไว้ในใจเสมอว่า งานไม่ดีพอตลอดเวลา)
ปกติไม่ยอมปล่อยงานออกไปจนกว่าจะหมดเวลาทำงานนั้น
ต้องคิดแล้วคิดอีก ทำแล้วทำอีก แก้แล้วแก้อีก
ทั้งแก้งาน และแก้ตัว ไปพร้อมๆ กัน

เมื่อวานโดนติงาน เห็นตัวตนของเรากระเพื่อมขึ้นมา
แล้วตกวูบ แต่เพราะเห็นมันก็เลยไม่ได้หนักหนาอะไร
แต่ก็รับมือยาก เพราะมันกลายเป็นความกังวล
ว่าต้องทำให้ดีกว่านี้ จนเก็บไปฝันหวานเกือบทั้งคืน

เพิ่งรู้ว่านี่เป็นสาเหตุของอาการเครียดของเรามาโดยตลอด
อาการที่เรียกว่า วางไม่ลง กูไม่ยอม ดิ้นๆๆๆ แก้ๆๆๆ
โดยเฉพาะความสามารถ(กิเลศ)หลัก คือ การแก้ตัว และลามไปถึง
โยนความผิดนั้นไปให้คนอื่นเลย เบ็ดเสร็จในคราวเดียว
รวดเร็วเพียงไม่กี่นาที และไม่เคยทันตัวเองเลย

จริงๆ เมื่อคืนก็เหวอนะ แต่ก็อยากแก้งานมากกว่า
แม้จะท้อที่ยงเห็นอัตตาของเราที่ยังใหญ่อยู่มาก
แต่ก็ยังดีใจที่เห็นและเข้าใจอาการนี้ได้
ก็ยังไม่สายเกินไป ที่เราจะเรียนรู้ เท่าท้น และไม่ทำให้ไอ้ตัวนี้ของเรา
ออกอาละวาด ..ฟาดฟันผู้คน

1 comment:

เด็กแถวโน้น said...

มาเรียนแถวนี้ดิ
ฝึกกันตลอดเวลา
ทำมาห้าสิบหน้าแล้ว
อาจารย์ยังรื้อใหม่ได้ จนไม่เหลือของเดิมเลย
โอ้...
แถมยังเป็นสิ่งที่ทำแล้วเงินก็ไม่ได้อีกต่างหาก

เจอด่า เจอรื้อกันทุกวัน

ฮ่าๆๆ