จดจ้องๆ ดูภาพ สลับไปมา
ขณะที่กำลังดูภาพไปเรื่อยๆ
อะไรบางอย่างไม่รู้ข้างนอกและข้างใน
สะเทือนเข้าไปที่แก่นกลางใจ
น้ำตาไหลออกมาโดยไม่ทันรู้ตัว
ความทรงจำ เรื่องความรุนแรง และการสูญเสีย
ในจิตวิญญาณของเรามากมายเหลือเกิน
มันเยอะจนมันเอ่อออกมา
รินๆ อย่างเหนือจะบรรยาย
1 comment:
เราเองก็เคยมีประสบการณ์นี้ไม่ต่างกัน
เราว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จิตวิญญาณของเราได้รับรู้ถึงที่มาที่ไป ก่อนที่เราจะได้ยืนอยู่ ณ เวลานี้ ณ ผืนดินตรงนี้
เป็น sadness/ gratitude both at the same time.
น้ำตาของเพ็ญที่รินไหลจะก่อกำเนิดให้หลายสิ่งหลายอย่างงอกงามตามมา
ขอเป็นกำลังใจให้,
v.
Post a Comment