ระบาย...อารมณ์

ได้ยินเสียงลมหายใจของตัวเอง ราวกับเสียงคลื่นที่กำลังซัดเข้าฝั่ง

เมื่อนึกย้อนกลับไป เราพยายามหาที่ยึดเกาะทางอารมณ์เรื่อยมา

เมื่อคิดว่าที่นี่น่าจะโอเค ก็ปักหลักลงรากเหมือนกับพวกกาฝาก

เกาะเกี่ยวสัมพันธ์กัน และทำให้รู้สึกราวกับว่าเขาจะขาดเราเสียไม่ได้

โกหกและหลอกลวง เพื่อสร้างความมีคุณค่าในตนเองผ่านการมีความสัมพันธ์กับผู้อื่น

ไร้สาระ เธอมันก็แค่ไม่อยากให้ตัวเองเคว้งคว้าง และเห็นแก่ตัวเป็นที่สุด

ยอมรับซะเถอะ ว่าแท้ที่จริง เราอาจจะไม่ต้องเกิดมาเพื่อใคร และไม่ได้มีใครที่เกิดมาเพื่อเรา

ความโดดเดี่ยว ที่มักจะตามมาด้วยคำว่าเดียวดายนั้น ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เราคิด

ก็แค่มันจะเหงาไปบ้าง ก็ไม่ได้แปลว่ามันจะทำให้เราต้องลงไปดิ้นตายเสียเมื่อไร

พยายามทำตัวเป็นคนดี..ผู้โอบอุ้ม..มันก็ไม่สามารถโกหก..ความจริงที่อยู่ภายในใจเราได้เลย

วันนี้ไม่มีข้อสรุปใดๆ นอกจากเผชิญหน้ากับมัน อย่างกล้าหาญและสง่างามเถิด