เวลาที่เราเดินผ่านเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงอันยิ่งใหญ่
เรามักไม่อาจลืม เพราะว่ามันมีค่าและมีความสำคัญมาก
วันนี้เราพาประสบการณ์นั้นมาอีกครั้งกับน้องๆ ในเรือนจำ
พอเราเคยผ่านเรารู้เลยว่าเราต้องการอะไร
เพื่อเป็นเพื่อนให้เขาผ่านมันไปเหมือนกัน
แล้วมันก็ผ่านมาเพื่อที่เราจะผ่านไปด้วยกัน
ฉันเคยผ่ารวันที่ฉันเข้าไปสำรวจในห้องที่มืดของฉัน
เขาพาฉันเดินไปสำรวจและเปิดไฟ
ฉันมองเห็นหลายๆ อย่างได้ชัดเจนขึ้น
วันนี้ฉันพาน้องสาวที่มีความร่วมบางอย่างบนหนทางที่ต่างกัน
ฉันมองเห็นฉันวัยเด็กในตัวเธอ
เธออ่อนโยนและเปราะบาง
เธอปรารถนาความรักจากใครสักคนในโลก
จากครอบครัวที่เหมือนว่าห่างไกลกัน
เธอไม่กล้าจะเอ่ยปากบอกรัก
เพราะกลัวว่าไม่มีเสียงตอบรับกลับมา
ข้างในเธอคงแตกสลาย
ครั้งแล้วครั้งแล่า เธอจึงพาตัวเองออกจากความอ่อนโยนนั้น
และพอกพูนเกราะอันแน่นหนาเอาไว้เสมอมา
ฉันบอกเธอฉันเคยเป็น
ฉันรู้ว่าฉันอยากได้ความรักจากครอบครัวที่หายไป
ฉันปรารถนาความใส่ใจให้เขายังเห็นฉันมีชีวิตอยู่ในโลก
แต่มันอาจไม่มี และฉันอาจเจ็บ
แต่เมื่อฉันผ่านมันมา คนที่ฉันรักมากที่สุดคือตัวเอง
เพื่อฉันจะได้แบ่งปันความรักนั้นให้กับคนที่ฉันปรารถนาให้เขารักได้
ความรักจะคงอยู่กับฉันไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
และฉันอยากบอกเธอความรักจะยังคงอยู่เป็นกำลังใจ
ให้ทุกๆ การเปลี่ยนแปลงในชีวิตของเธอ
เหมือนที่ฉันมี และฉันมาแบ่งปันให้เธอในวันนี้
ฉันเป็นเพื่อนเป็นกำลังใจเป็นความรัก
ให้เธอเดินเข้าไปสู่ห้องของเธอได้สำรวจและเปิดไฟให้แสงสว่าง
เพื่อให้เธอได้เห็นภายในห้องชัดขึ้น
และฉันเห็นดวงตาเธอแล้วว่าเธอเห็นมัน
ฉันขอให้เธอจดจำมันเอาไว้
เหมือนกับที่ฉันก็ยังจำมันได้เสมอ
แม้ต่อไปเราอาจจะไม่ได้เจอกันอีกก็ตาม
ความรักของพวกเราก็ยังอยู่ตรงนั้นกับเธอตลอดเวลา
ขอบคุณทุกอย่างที่พาเรามาเจอกัน
No comments:
Post a Comment