กลับมาแล้ว

ห่างหายไปอีกครั้งคราวนี้เป็นเวลากว่า 2 เดือนที่หายหน้าไปจากบล๊อก
กลับมาคราวนี้ไม่ได้ว่างขึ้นหรอก แค่จบไปเป็นงาน ๆ

paper ranger.....
ชีวิตเพื่อสังคมไม่มีวันหยุด ไม่เหมือนงานอย่างอื่นที่ปิดจ๊อบได้
แต่งานขับเคลื่อนทางสังคมต้องทำทุกวัน เริ่มต้นที่ตัวเอง
ทำเองให้ได้ก่อน ต่อมาก็สร้างความเชื่อให้คนอื่น ๆ รู้ว่าเค้าก็ทำได้เหมือนกันนะ
ไม่ยากเท่าไหรเลย เห็นไหม เราก็ทำได้ คุณก็ทำได้ เริ่มต้นง่าย ๆ ที่ตัวคุณเอง

งานแบบนี้จึงไม่มีวันหยุด อย่างมากก็ได้นอนพัก แต่หัวไม่เคยหยุดคิด
คิดไปเรื่อยๆ แจ๋วบ้างเดี้ยงบ้าง ก็ได้ตามศักยภาพ แต่รู้ว่าเรื่องที่เราคิด
ประสงค์ดีทั้งนั้น แต่การควบคุมผล และช่วงระหว่างทางก็ยากยิ่ง
กว่าจะเห็นอะไรดีดี ที่อยากให้เกิดก็อาจจะต้องอดทนรอ
เราต้องฝึกจิตใจหลายอย่างจากการอดทนรอ และมีจิตเมตตาพอ ที่จะมองโลกแง่ดี
ถอยหลังเพื่อมองเห็นอะไรชัดขึ้น และลดอาการบาดหมางในการทำงาน
ยิ้มให้กว้าง...หัวเราะให้บ่อยขึ้น และเสียงดังขึ้น

สิ่งที่อยากทำตอนนี้คือ คิดว่าอะไรที่เราไม่ได้ทำแล้วจะเสียดาย
ตอนนี้ที่คิดออกคือ การเรียนรู้เรื่องจิต จิตวิทยา หรือการศึกษาเรื่องจิต
ตอนนี้ก็ได้แต่ฝันว่าจะสอบผ่าน และได้ทุนเรียนเพื่อให้พ้นภาวะข้อจำกัดต่างๆ ไป
และได้เรียนสิ่งที่ใฝ่ฝันมานานแสนนาน
สิ่งที่ได้เรียนรู้ทุกวัน ก็นำมาใช้กับชีวิตและการงาน
รักทุกวันที่ทำ และทำทุกวันด้วยความรัก