คุณค่าแห่งชีวิต

เมื่อคืนได้สนทนากับกัลยาณมิตรท่านหนึ่ง
เรื่องของความรู้สึกผิดในชีวิต
เวลาที่เราคิดว่าเราน่าจะทำได้ดีกว่านั้น
และความเลวร้ายที่เกิดขึ้นส่วนหนึ่งก็อาจจะมาจากเรา
และโดยที่อาจจะไม่ได้เป็นไปตามความคาดหวังของคนอื่น
เช่น ครอบครัว คนที่เรารัก หรือสังคม

เราได้พูดสิ่งหนึ่งออกไป
ซึ่งไม่น่าเชื่อว่ามันจะสามารถเป็นคำพูดจากเรา
ในวันนี้ได้

เราสามารถที่จะมีชีวิตของเราเองอย่างเต็มเปี่ยม
และเต็มที่ไปด้วยการตัดสินใจของเราเอง

แม้ว่าบางครั้งจะเกิดเหตุการณ์ที่ไม่ดีขึ้น
แล้วส่วนหนึ่งเราอาจจะรู้สึกว่ามันเป็นความผิดของเรา
และเราก็ยังคงจมจ่อมอยู่กับความรู้สึกนั้น
วนเวียนให้อดีตนั้น ทำให้เราไม่สมารถที่จะมีความสุขอีกได้
และไม่อาจตัดสินใจดำเนินชีวิตที่เป็นของเราได้อีก
เพราะกลัวที่จะรู้สึกผิดจากความผิดพลาดเมื่อครั้งนั้น

เรายอมรับว่าต้องเกิดความรู้สึกผิด เสียใจอย่างแน่นอน
แต่ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น มีอันต้องเกิดขี้น
อันเป็นเหตุปัจจัยที่เกี่ยวข้องสัมพันธ์กัน
และเราเองก็อาจเป็นเพียงปัจจัยหนึ่ง ที่ส่งผลให้มันเกิดขึ้น

แต่เรายังต้องยอมรับความรู้สึกนั้นอย่างแพ้พ่าย
อย่างที่เราไม่สามารถกลับไปแก้ไขมันได้อีก
แต่มันหาได้ทำให้คุณค่าในการดำรงชีวิตของเรา
หมดสิ้นลงไปไม่

เรายังคงสามารถกลับมาคืนดีกับความรู้สึกดีต่อตัวเอง
สามารถดำเนินชีวิตที่เป็นของเราเองต่อไป
โดยไม่ได้รู้สึกว่าที่สิ่งนั้นไม่ได้เป็นความผิดของเราตลอดไป
โดยที่ปมเหล่านั้นไม่อาจมีอิทธิพลที่จะบดบัง
ความชอบธรรมในการดำรงชีวิตอย่างเต็มเปี่ยมของเราได้อีกต่อไป

สิ่งนั้นคือการยอมรับ และตระหนักถึงคุณค่าที่แท้จริงของชีวิตของเราเอง

อย่างเข้าใจ... อย่างแท้จริง

แม่จากเราไปนานกว่าสิบปีแล้ว
ตลอดมา เรารู้สึกว่าการที่แม่ตายเป็นความผิดของเรา
เราควรจะทำสิ่งที่ดีกว่านี้
และความรู้สึกผิดนั้น เฝ้าคอยตามหลอกหลอน
แม้นอนหลับก็ฝันว่าตื่นขึ้นมา
แล้วจะพบว่าแม่ยังมีชีวิตอยู่
และความตายของแม่เป็นเพียงแค่ความฝันของเราเท่านั้น

เรายอมรับและรู้สึกถึงมันแล้ว และยอมวางมันลง
ไม่มีอะไรที่เรากลับไปแก้ไขได้
เราแค่เพียงแต่บอกลาความรู้สึกผิดนั้น
โดยที่ความรักของฉันและแม่ยังคงอยู่ที่นั่น
และแม่ก็คงอยากให้ชีวิตเราดำเนินต่อไป
อย่างเต็มที่และเป็นสุข
เรายังสามารถมีความสุขกับชีวิตได้อย่างแท้จริง



เมื่อวันนี้เราเข้าใจมันจริงๆ
เราจึงออกมาจากความรู้สึกผิดและความไม่เข้าใจในวันนั้น
มาสู่การยอมรับเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตได้
อย่างเต็มไปด้วยการยอมรับและเข้าใจ
ความรักยังคงอยู่ และปราศจากความรู้สึกผิดอีกต่อไป