ความรู้สึกนั้นเป็นของฉันเอง

1.

เคยรู้สึก เคยอยากบอกว่ารู้สึก อยากมีบางคน หรือมีใครๆ ที่ได้ยินเสียงของเรา

แต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนไปจากเดิม

แค่รู้สึก คิดถึง ใครบางคนที่รู้สึกดีดี มีความผูกพัน ก็เป็นความรู้สึกอุ่นๆ ในหัวใจ

คิดถึง แล้วเป็นสุข ไม่ได้ทุรนทุราย และไม่ได้ต้องอยากบอกหรืออยากเจอ

ก็ความรู้สึกทั้งหมดเป็นของเรา และมันก็จริงเหลือเกิน เท่านั้นก็เกินพอ

วันเวลาดีดีที่ผ่านมา มันก็ยังคงความรู้สึกที่ดี และมันก็ก็มีค่าเสมอ

ความรัก และมิตรภาพไม่ว่าในรูปแบบไหนมันก็อุ่นอวล เป็นพลัง และฉันก็มีความสุข

2.

ความทุกข์นั้นเกิดจากการที่ฉันคาดหวังให้สิ่งที่ผ่านไปยังดำรงอยู่

ให้สิ่งที่เคยดี นั้นกลับมาดีให้ได้เหมือนเดิม

แต่ความเปลี่ยนแปลงต่างหากคือความจริง

ฉันจะทุกข์ไปใยเล่า ในเมื่อสิ่งที่ทำให้เป็นสุขฉันก็ได้สัมผัสกับมันแล้ว

เรื่องดีดีทั้งหลายมันก็เกิดขึ้นจริงๆ

ไม่ต้องการการยืนยันอะไรอีก และความเปลี่ยนแปลงก็คือความจริง

3.

มองเห็นความงามในความเปลี่ยนแปลงทั้งมวล

เพราะมันคือรสชาติของชีวิต ทำให้มีชีวิตชีวา

หลายครั้งเราหลงติดยึด เราคิดว่าทุกข์นั้นก็อยู่นานไม่ยอมจากไป

และสุขก็แสนสั้น อยากให้มันอยู่อย่างนั้น อยากให้ย้อนกลับมาอีกครั้ง

แต่ทั้งสุขและทุกข์ ก็เป็นเพื่อนที่ช่างแสนดี ไม่เคยเข้าข้างใคร

เขามาและจากไป ดำเนินตนเองไปอย่างเป็นธรรมชาติ

และไม่เคยคิดจะเข้าข้างความลำเอียงของฉันเลย

เขามาและจากไป ให้คนอย่างฉันทำได้แค่ทักทาย เรียนรู้ และยอมรับความเป็นมัน

4.

ความเหงาก็เป็นเพื่อน ที่ทำให้รู้ว่าชีวิตยังต้องการรสชาติ

ชีวิตยังต้องมีสุขและทุกข์ และมันยังดำเนินไป ให้เราได้มีเพื่อน

เวลาสุขฉันก็หายเหงา และเวลาทุกข์ฉันก็หายเหงาเหมือนกัน

เสียงหัวเราะ หรือคราบน้ำตา นำมาซึ่งชีวิต มิตรภาพ บ่มเพาะเป็นความรัก และความงดงาม

ไม่มีอะไรที่ไม่ดีเลยสักหน่อย มันต่างก็เต็มไปด้วยรสชาติและความงดงาม

ให้ชีวิตได้ลิ้มรส และเดินทางต่อไป