เริ่มต้นใหม่

ชีวิตที่เริ่มต้นใหม่อยู่เสมอๆ

ในวันที่เราสัมพันธ์กับโลกอย่างที่มันเป็น

หรืออย่างที่เราปราศจากความหวังใดใด

เรายอมปล่อยให้โลกเป็นอะไรก็ได้ อย่างที่มันเป็น

แปลกที่รู้สึกว่ามันสดใหม่ และไม่เคยรู้จักมันมาก่อน

ไม่ได้วางแผน และไม่รู้ว่าข้างหน้าจะมีอะไรเกิดขึ้น

นาทีต่อนาทีที่มันดำเนิินไป เราไม่รู้อะไรเลย

แต่มันช่างเต็มไปด้วยความไว้วางใจ

ที่ให้โลกเผยสิ่งที่มันเป็นออกมาอย่างช้าๆ

ปราศจากอาการหวาดกลัวเหมือนที่เคย

ศิโรราบ คือ อย่างนี้หรือเปล่าหนอ

เมื่อเราเดินมาบนหนทางแห่งความสิ้นหวัง

สัมผัสกับลมร้อนระอุที่พัดมา

มันไม่ได้มีความร้อนระดับเดียว หากแต่แปรเปลี่ยนไปทุกช่วงขณะ

เราหายใจเข้า และออกสลับกัน และมันดูเหมือนจะเป็นช่วงที่สั้น

เมื่อเราระลึกรู้ลมหายใจก็ยาวขึ้น และเนิบช้า

ผิวหนังที่เปิดออกรับแรงกระทบจากสัมผัสต่างๆ

และผ่านเลยไป มีเพียงความรู้สึกที่เกิดขึ้นและเปลี่ยนไป

แต่ละช่วง ดำเนินไป และดำเนินไป

ฉันเริ่มต้น เขียนการเดินทางครั้งใหม่..อีกครั้ง