เริ่มรู้สึกเหนื่อยกับชีวิตมากขึ้นเรื่อยๆ

ที่ผ่านมาเคยคิดว่าตัวเองชอบอยู่กับคน และความสัมพันธ์

ในอีกด้านหนึ่งสองเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่ยากมากสำหรับเรา

แต่อาจเป็นเพระาเราเองที่เลือกจะไม่หนีมันไป

ก็คงต้องเผชิญกับมันด้วยความท้าทาย

อาจจะด้วยลึกๆ แล้วเชื่อว่าคนเราอยู่ได้โดยความสัมพันธ์

ทั้งความสัมพันธ์ที่เรามีต่อตนเองและผู้อื่น

ความขัดแย้งที่บ่อยๆ เกิดขึ้นในตัวเอง

เพราะความสัมพันธ์กับตัวเองใันลุ่มๆ ดอนๆ

และมันยังส่งผลต่อความสัมพันธ์ักับคนอื่นๆ และกับโลกนี้อีกด้วย

เรามักมองโลกอย่างขัดแย้ง เพราะบางทีอาจเชื่อว่าโลกนี้มันไม่มีอะไรลื่นไหล

หรือราบรื่น ก็เลยคอยแต่แย้งตัวเองอยู่อย่างงั้น

พอเจอคนที่แย้งเราบ้างถึงรู้สึกว่ามันป่วนๆ มันกวนอยู่ตลอดเวลา

เราคงเป็นคนแบบนั้น คนกวนๆ คนป่วนๆ โลกนี้ โดยที่เราไม่รู้ตัว

โลกที่เคยดีๆ ของบางคนก็กลายเป็นโลกกวนๆ ของเขาโดยฝีมือคนอย่างเรา

เราน่าจะได้ลองปล่อยให้โลกมันเป็นไปอย่างที่มันเป็นบ้าง

โดยไม่ได้เอาตัวเองไปตั้งขวางเอาไว้ราวกับเป็นภารกิจกู้โลกเลยทีเดียว

ฝึกการอยู่กับสิ่งี่เกิดขึ้น ปล่อยให้มันเป็นไป รับรู้เรื่องตามที่มันเป็นจริง

รับรู้ถึงสิ่งดีดีบ้าง ความงดงามบ้าง ความรักบ้าง

อะไรที่มันง่ายๆ ชีวิตมันก็จะง่ายกว่านี้อีกมากมาย