Thursday, August 25, 2011

ช่างรู้สึก

ใครๆ ก็เศร้าได้สินะ
ทำไมกลัวว่าความเศร้าของเรา
จะทำให้คนอื่นเศร้าไปด้วย
ไหนว่าความรู้สึกล้วนเป็นของเรา
หลายเดือนผ่านมานี้
ชีวิตฉันเรียนรู้มากมาย

โดยเฉพาะเรื่องของเรา
มันยังไม่จบ
แค่ตอนนี้ฉํนไม่รู้ว่าจะอธิบาย
ให้้ตัวเองเข้าใจอย่างไร
และยิ่งไม่อาจพูดให้คนอื่นเข้าใจได้
เอาล่ะ ฉํนควรเงียบ
ในเมื่อไม่เข้าใจ
ก็ไม่จำเป็นต้องบอกไรออกไป

ฉันแค่รู้บางเรื่อง
และไม่รู้อีกมากมาย

ฉันรู้ว่า ฉันรักเธอ
(ฉันรักเธอได้ใช่ไหม)
ฉันไม่รู้ว่าเธอรู้สึกอย่างไร
(และมันสำคัญมากไหม)

หลายเวลาที่ผ่านมา ฉันไม่กล้าแม้แต่จะเรียกมันว่าความรัก
มันไม่เป็นที่รู้จักของฉันเท่าไรนัก
ความรู้สึกนี้คล้ายคนแปลกหน้า

แต่ฉํนก็ยังเฝ้าคิดถึงเธอ
ราวกับเธอยังยืนอยู่ข้างๆ ฉัน
ราวกับเรารู้จักกันมาแสนนาน
แปลกใจตัวเองที่รู้สึกผูกพันกับเธอ
มากมายเสียเหลือเกิน

คงเศร้าบ้างเวลาเห็นเธอแต่เธอไม่เห็นฉัน
ฉันก็อยากให้เธอเห็นฉันบ้า้ง

ใช่นอกจากรักแล้ว ฉันก็ยังมีความรู้สึกอื่นๆ
และเอาแต่รู้สึก เอาแต่รู้สึก และรู้สึก

No comments: