ฉันถามตัวเองทุกวันว่านี่คือความรักหรือไม่
และพบว่าการถามไม่ได้ช่วยอะไร
ฉันเลือกที่จะอยู่กับมัน
เลือกที่จะมีทุกวันที่ดำเนินไป อย่างพิเศษบ้าง ธรรมดาบ้าง
แต่ที่สำคัญสำหรับเรามันมีความหมาย
นานแล้วที่ไม่ได้ให้ความหมายกับความรัก และความสุขในชีวิต
ฉันเฝ้าแต่เรียนรู้จากเรื่องราวความทุกข์และความเศร้า
น่าแปลก ในความเป็นจริง ช่วงเวลาที่มีความสุข ความสบาย
ก็เรียนรู้ได้เหมือนกัน
ตั้งแต่เรารู้จักกัน ฉันรู้ว่าเรื่องข้างนอกแสนยากลำบาก
แต่ข้างในใจกลับมีควมสุข
เพราะการได้มีเพื่อนร่วมทางในทุกๆ การเปลี่ยนแปลงนั้นล้ำค่า
และเปี่ยมไปด้วยความหมาย
การเปลี่ยนแปลงนั้นมันยาก
แต่มันจะง่ายขึ้นเมื่อข้างๆ มีใครสักคนที่เข้าใจและเป็นกำลังใจให้
วันที่ฉันแสนเศร้า และยากลำบาก
การมีเธออยู่ข้างๆ เป็นน้อง เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นคนที่อยู่ข้างๆ
และความรู็้สึกดีดีที่ล้วนส่งออกมา
แม้เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
มันสุดยอดมาก
ในความสุขนี้ฉันจึงเรียนรู้มากกมาย
สำหรับคนยากๆ อย่างฉันที่ต้องเรียนรู้ที่จะมีความสุขกับเรื่องง่ายๆ
หัวเราะได้ง่ายๆ รู้สึกดีกับเรื่องง่ายๆ
และรักได้ง่ายๆ อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
จริงๆ ชีวิตเป็นเรื่องง่ายๆ
หากเราคิดว่ามันง่าย
อืมมมม ชีวิตมีแค่ หายใจเข้า และก็หายใจออกสินะ
No comments:
Post a Comment